In 1976 is Liu juwelier begonnen als kleine eenmanszaak met een piepkleine collectie aan de Rompertpassage 50 in ‘s-Hertogenbosch. De eigenaar Tony Liu, toen nog maar net 29 jaar, waagde zijn kans als ondernemer om geheel op eigen voeten te staan. Hij ontwikkelde de winkel tot een vertrouwde plek voor de buurtbewoners met gedegen horlogemerken en eigentijdse sieraden.

In het begin breidde hij zijn diensten uit, onder leiding van goudsmid mr. van Gils en zijn broer Frans Liu die de horlogereparaties op zich nam. Dit waren hele grote stappen, gezien het feit dat in 1961 Tony Liu met zijn familie per boot waren gevlucht voor de naderende burgeroorlog in Indonesië. Op z’n minst merkwaardig, een tengere jongeman van 14 jaar die uit een klein dorpje uit zijn leefomgeving was gescheurd, met een taalachterstand zijn opleidingen met vlag en wimpel wist te behalen en zich omhoog heeft geknokt tot vertrouwd juwelier. Middels lange uren kreeg hij de winkel tot een bedrijf waar klanten van heinde en verre terugkwamen om hun sieradenwensen te vervullen en reparaties te verzorgen.

In de eerste jaren steunde zijn vader hem, met lessen in horlogereparaties en steenkunde. Zijn vader Marcus Liu, zelf geschoold tot technisch ingenieur, was vaardig in technische reparaties zoals radio’s en horloges. Hij had goede contacten met de Nederlandse kolonialisten waarmee hij een erkende stoel in zijn gemeenschap bekleedde en droeg zodanig bij aan de buurt. Net als zijn zoon verzorgde hij de reparaties in het dorp en gaf in zijn geboorteplaats vaak gratis les in al zijn kennis. Der wijze deelde zijn vader hem de kennis en op diezelfde manier geeft Mr. Liu het nu aan zijn zoon door.

Vanwege deze lessen en met zijn hart en ziel creëerde hij de winkel tot waar het nu is. Tevens droegen goede contacten met de buurtverenigingen en de gemeenschap eraan dat hij het pand kon huren. Hoofdzakelijk bezat de zaak een verzorgend karakter, maar in 1982 nadat zijn vrouw Rosaline de winkel toetrad, voegde zij daar hedonistische invloeden aan toe. De winkel paste beter op de omgeving en ontplooide zich naast de horlogemerken in de merken Zinzi en Rabinovich. De jaren erna traden er een aantal medewerkers in dienst, mevrouw Geurden in 1983, Annemarie in 1988, mevrouw Penning in 1995. Ieder die hun eigen bijdrage deed en hun stempel achterlieten. De meest opvallende was toch wel mevrouw Penning, die met haar vrolijke voortkomen en warme behandeling elke klant gelukkig maakte. De periode hierna was het gedurende de economische crisis stil, mr. Liu en mevr. Liu waren in staat het hoofd boven water te houden, tot hun blijdschap bleef het een lange tijd stabiel met wat instabiliteit erna. De periode waarin hun zoon Vincent zijn toetreden deed. Vincent die met de paplepel het vak kreeg aangeleerd, realiseerde dat in de winkel zijn technische interesse en zijn Retail ervaring daar goed van pas kwam. Hiermee wilt hij online innovaties implementeren en tijdens het klantcontact. Tevens wilt hij de diensten uitbreiden. Hij wenst de winkel te kunnen voortzetten en het werk van zijn vader in stand te houden. Net als zijn vader en opa, is zijn doel de buurt te verbeteren en zoekt hij een weg om aan de gemeenschap bij te dragen en dat door te trekken op grote schaal. Tot voor kort heeft de winkel een nieuwe aanwinst, Gaby Liu het nichtje van Mr. Liu, die haar interesse toont op het gebied van social media en hier al haar waarde toont.